ห้องที่ ๕๘ : หม่อมเจ้าอลังการ


          น้องท้าวทศภักตรเศ้ราโศกสลด
กรรณวิ่นจมูกหมดฃาดเหี้ยน
เสียแรงเลื่องฦๅยศฦๅเดช กระเดื่องนา
ออกศึกมาแพ้เสี้ยนด่ำเตี้ยเดียรฉาน
          ยิ่งคิดยิ่งแค้นแน่นทรวงใน
ชลเนตรอาบภักตรไหลเล่หน้ำ
ขึ้นยังพระโรงไชยเฝ้าบาท เชฐนา
เหลือสบหมู่อมาตย์ซ้ำภักตรก้มเกี่ยงอาย
          ทศเศียรเหนพระน้องทักถาม
ใดพ่อออกรบรามคามนี้
ย่อยยับลับหลงความกลฬ่อ ลวงฤๅ
ฤๅศึกแรงกว่ากี้ก่อนล้างปางปฐม
          ทูลว่าข้ารบด้วยพานร
จับสุครีพหนีบจรจวบแค้วน
หณุมานรีบตามรอญชิงหลุด ไปเฮย
เหตุไม่ทันรู้แค้นคิดแก้เผ็ดลิง
          ปราไชยไชยเยศแท้ธรรมดา นาพ่อ
ฤทธิเดชเจ้าฤๅชาใช่น้อย
เสียทีจุ่งคิดมานะมุ่ง ใหม่นอ
เสียหนึ่งจักได้ร้อยเท่าแก้ทางกล
          ยินเสิมเหิมฮึกสู้ทูลสาร
ลิงมนุษยน้องจักผลาญจุ่งได้
ฃอลาสู่พรหมานฃอโมกข ศักดิแฮ
จักกลับมาล้างให้ศึกเหี้ยนเตียนหาย
          ทศเศียรฟังเสนาะถ้อยแย้มสรวล
เออพูดพี่เหนควรชอบแท้
ฃ้าศึกที่มากมวญจักมอด ม้วยนา
เพราะเดชเจ้ากอบแก้เกียรดิ์ไว้วงษเฉลิม
          กุมภกรรฐประนตน้อมชุลีลา
เหาะลิ่วหมายพรหมมาลุแล้ว
จึ่งทูลแก่อัชดาโดยเหตุ
ศึกฮึกฃอหอกแก้วต่อล้างไพรินทร์
          พรหมมินทร์ยินถ้อยตอบกุมภกรรฐ์
โมกขศักดิ์ประเสริฐสรรเศกสร้าง
เปนใดเกิดเหตุอันวิปริต ถนิมแฮ
สูสัตยเสียไปบ้างจึ่งได้ดาลเปน
          ฃ้าถือสัตยเที่ยงแท้โดยความ ตรงเอย
ทศภักตร์ลักเมียรามซ่อนไว้
ผัวเขารีบติดตามเกิดศึก ใหญ่นา
ข้าฃัดเชฐกริ้วไซ้จึ่งต้องสนองคุณ
          เออทศเศียรนี้ชั่วนานา จริงนอ
เที่ยวเบียดเบียนเทวาทุกชั้น
แล้วส่งหอกศักดาช้ำสั่ง สอนแฮ
เองจุ่งถือซื่อหมั้นมุ่งแท้ทางธรรม
          อภิวันท์รับหอกได้โดยถวิล
ลาบาทบรมพรหมมินทร์ไป่ช้า
ถีบทยานผ่านเมฆินดลนิเวศน์ แล้วนอ
สั่งฤทธิกาสูระฃ้าบาทตั้งโรงพิธี
          ฤทธิกาสูรเร้ารีบจัดการ
หมายออกบอกพนักงานทั่วหน้า
แล้วเสร็จยกพลมารเมื้อป่า
รีบเร่งพลเลื่อยล้าลุด้าวสีทันดร
          จึ่งสั่งกะให้ปลูกโรงพิธี
แทบฝั่งสีทันดรถูกต้อง
พวกยักษวิ่งโกลีรดมปลูก
สี่มุขสิบเก้าห้องอีกทั้งเฉลียงราย
          หลังคาแดงแย่งล้ำลายทอง
นาคปกตัวลำยองยกตั้ง
ช่อฟ้ามาศสุกรองพื้นกจก จรุญแฮ
งามแย่งน่าบันทั้งทั่วลว้นลายสุวรรณ
          ปักฉัตรราชวัตรล้อมศิลา
ทิวธวัชตรูตาแต่งไว้
หอ้ยพวงบุบผามาไลกลิ่น ตระหลบเอย
ตามราชรับสั่งใช้ทุกข้อบริบูรณ
          กุมภกรรฐ์ออกอมาตยพื้นพลมาร
ตรัสเรียกมหากาลกาจแกล้ว
จงเตรียมรถราพหาญเหิมยุทธ นาฮา
พออรุณเรื่อแล้วจักย้ายคลายกระบวน
          กูจะไปตั้งกิจพิธี
ลับโมกขศักดิเพื่อมีเดชล้ำ
ปราบศึกที่ย่ำยีดูหมิ่น เรานา
สมมาดจักหั่นห้ำหอ่นให้หลอเหลือ
          มหากาลรับแล้วออกมาพลัน
เร่งรัดราพตัวสรรเศิกกล้า
เปนขบวนประพาศวันชมพฤกษ ไพรแฮ
ถือธวัชจัดทัพหน้านับห้าพันพล
          ขวาแปดพันพวกพื้นปืนพิศม์
อีกเท่าถือศรสิทธปีกซ้าย
พลตั้งโล่ดาบกฤชถัดรถ ทรงเฮย
พร้อมเสร็จคอยเสด็จผ้ายพยุหล้วนเริงณรงค์
          รพีพรรณโอภาษแผ้วนภดล
อุปราชเสด็จสรงชลชุ่มชื้น
โปรยปรายกลิ่นเสาวคนธ์อายอบ องค์เอย
ทรงสนับเพลาตาดพื้นเพชรพร้อยพลอยแกม
          ภูษาลายมาศทั้งฉลององค์ เกราะเอย
ตาบทิศสังวาลทรงเฟื่องห้อย
พาหุรัดวไลยลงยาประดับ วิเชียรเฮย
ทรงประวิชเพชรย้อยแปดนิ้วจรัศเรียง
          ทรงทัดกรรเจียกแก้วเนาวรัตน์
อีกพระขรรค์เพชรขัดมั่นแล้ว
โมกขศักดิธารหัดถ์ขวาสง่า งามนอ
พร้อมเสร็จดูพร่างแพร้วเพริศล้วนแดงจรูญ
          ขึ้นรถรถเลิศล้ำพรรณราย
กงมาศกาบบัวหงายสุกจ้า
สามงอนอ่อนชดปลายธงสบัด
ขุนรถขับโตกล้าเผ่นคว้างกลางพล
          สังขแตรคู่แห่ฆ้องประโคมขาน
พลโห่ครบไตรยวารยาตรเต้า
ข้ามเขาป่าลำธารทิวทุ่ง
พ้นเจตสมุทเข้าเฃตรล้อมโรงพิธี
          บรรหารสั่งอมาตย์ผู้ชาญฉกรรจ์
จัดพยุหเศิกสำคัญรอบรู้
น้ำบกแยกพลขันธ์รายรอบ นาฮา
สัตวเน่ากลิ่นเหมนอู้อย่าให้มาเหน
          สั่งเสร็จเสด็จเข้าโรงพิธี
จุดธูปเทียนสรวงพลีนบไหว้
แล้วโปรยบุษมาลีเลือกเจต สีนา
เลือดมฤคโคถึกใช้ใส่เบื้องบัดพลี
          เสร็จแล้วยกหัตถ์ขึ้นประนม
ไหว้เดชบรมพรหมเมศเจ้า
บริกรรมวิทยาคมโดยเลศ พันพ่อ
กรจับโมกขศักดิ์เข้าลับล้างระบายคม

จบห้องที่ ๕๘

  เนื้อความกล่าวถึงกุมภกรรณได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการรบกับหนุมานและสุครีพ จึงทูลลาทศกัณฐ์ไปขอหอกโมกขศักดิ์ที่ฝากพระพรหมไว้ พระพรหมถามว่ากุมภกรรณไปเสียสัตย์เรื่องใด จึงเป็นเหตุให้หอกขึ้นสนิม กุมภกรรณตอบว่าตนมั่นอยู่ในสัตย์แต่ไม่อาจขัดคำสั่งทศกัณฐ์ได้ กุมภกรรณรับหอกมาแล้วสั่งให้ตั้งโรงพิธีที่ริมฝั่งทะเลสีทันดรทำพิธีลับหอก ให้จัดทัพคอยระวังทั้งทางบกทางน้ำ และกำชับไม่ให้มีสัตว์เน่าเหม็นเข้ามาใกล้โรงพิธี

ที่ถูกต้องน่าจะเป็น “ซ้ำสั่ง สอนแฮ”